De free agency is nu al twee weken aan de gang, maar voor het grootste deel moeten de grote dominostenen nog vallen. Hoewel teams spelers als Shohei Ohtani en Cody Bellinger zeker in het vizier hebben, werd de start van het laagseizoen bepaald door kleinere zetten en aankopen rond de deadlines voor Regel 5 en niet-aanbestedingsbescherming.
De verhandelde spelers zijn niet de belangrijkste leden van hun respectievelijke rosters, maar zullen volgend seizoen nog steeds invloed hebben op de kwaliteit van hun teams. In deze tweedelige serie bespreken we veel van de meer intrigerende werpers die van eigenaar zijn gewisseld.
Royals neemt Nick Anderson voor contant geld over van Braves
Weinig spelers belichamen de volatiliteit die gepaard gaat met de carrière van een reliever beter dan Anderson. Twee jaar lang bij de Rays, van 2019 tot 2020, had hij het op een na hoogste strikeout-percentage van alle werpers uit de Hoofdklasse en was hij een van de belangrijkste closers van de wedstrijd. Zijn genialiteit op zijn best inspireerde mijn collega Ben Clemens om vier keer over hem te schrijven, wat een record moet zijn voor hulpwerpers en zeker voor degenen met slechts één echt volledig seizoen. Maar sindsdien heeft hij bijna een half seizoen gemist vanwege een UCL-operatie en wordt hij nu naar de sloop geruild, ondanks dat hij een seizoen heeft afgesloten met een ERA van 3.06 en een FIP van 3.09.
Anderson is altijd een man met twee pitches geweest, die een fastball uit het midden van de jaren 90 combineerde met een brekende bal van onbepaalde kwaliteit. De Heater was ooit een absoluut monster en haalde een topsnelheid van 150 km/uur met een verticale draagkracht. Maar hij is duidelijk niet meer dezelfde sinds hij herstelde van een elleboogoperatie, waarbij hij verminderde snelheid, minder beweging en een hoger lospunt zag – pure ramp vanuit het perspectief van de dingen. Voordat hij dit seizoen buitenspel stond vanwege een schouderblessure, was zijn vermogen om zijn fastball te ruiken afgenomen, samen met zijn strikeout-percentage.
Zonder de mogelijkheid om hitters weg te blazen met fastballs, gooide Anderson sliders in een carrièrehoog tempo met Atlanta, waarbij hij ze ongeveer de helft van de tijd gebruikte. Terwijl veel pitches met een lage spin-efficiëntie afhankelijk zijn van de kracht van de trail shift om de horizontale beweging te maximaliseren (denk aan Frisbee sinkers en sweepers), krijgt de brekende bal van Anderson een extreme neerwaartse asverschuiving, waardoor een pitch verandert die de hand als een traditionele slider laat ronddraaien. een drop-power-curveball. Het is een aanbod dat niet helemaal past in onze opvatting van hoe verschillende toontypen eruit zien, en als zodanig is het moeilijk te zeggen wat het goed of slecht maakt. Ben keek een paar jaar geleden naar deze specifieke toonhoogte en ontdekte dat Anderson’s toonhoogtes met een horizontale beweging die meer op een schuifregelaar leek, betere resultaten opleverden; hij voegde ongeveer een centimeter beweging toe ten opzichte van zijn dominante seizoen in 2019. De slider stond slechts een .201 wOBA toe, waardoor zijn algehele schade beperkt werd ondanks dat er meer ballen in het spel waren.
Je zou Anderson kunnen zien als iemand met een strikeoutpercentage in zijn carrière van meer dan 35% en een ERA van minder dan drie. Het zou ook eerlijk zijn om te zeggen dat hij een 34-jarige is die moeite heeft gehad om gezond te blijven en sinds de operatie een merkbare achteruitgang heeft gezien. Als je de frontoffice van Atlanta bent, is het gemakkelijker om dit laatste perspectief te volgen, gezien de opties die al bestaan in de bullpen. Waarom wedden op Anderson’s gezondheid en effectiviteit als spelers als Aaron Bummer, Joe Jiménez en Pierce Johnson alleen strijden om de starter in de zevende inning?
Mochten de Royals slagen in hun gok op de prestaties van Anderson, dan zal hun beloning komen in de vorm van prospects die via de handelsmarkt kunnen worden verworven wanneer strijdende teams om wapens komen vragen. Ze hebben al gezien dat vergelijkbare acties hun vruchten afwerpen en claimen de zesjarige breakout-ster Cole Ragans voor de toekomstige World Series-kampioen Aroldis Chapman. Als zijn arm het toelaat, zal Anderson zijn reis naar nieuwe teams voortzetten als de ultieme moderne reliever.
De Braves claimen Penn Murfee op vrijstellingen van de Mets, maar bieden hem niet aan
Murfee was een doorbraakster voor de Mariners in 2022. Hij verscheen voor het eerst op onze prospectlijsten op 28-jarige leeftijd en gooide 70 innings met een ERA onder de drie. Ondanks een fastball die slechts 140 km per uur klokte, was zijn strikeout-percentage ruim boven het gemiddelde dankzij zijn sweeper en laag releasepunt. Als rookie leidde hij de bullpen van Seattle in gegooide innings, waarbij hij consequent de tafel dekte voor hulpaas Andrés Muñoz en Paul Sewald. Maar hij speelde in slechts 16 wedstrijden in 2023, omdat hij een elleboogontsteking kreeg die aanleiding gaf tot een UCL-operatie die het seizoen beëindigde.
Aan het einde van het seizoen zagen de Mariners af van Murfee om een plek voor 40 man vrij te maken en hij werd opgeëist door de Mets, die hem nog geen maand later naar Atlanta zouden sturen. Op de deadline voor niet-aanbesteding besloten de Braves hun opties buiten het seizoen open te houden, zelfs nadat ze al een aanzienlijke cap-ruimte van 40 man hadden vrijgemaakt door deze naar de open markt te sturen.
Murfee’s reis tussen drie teams en nu Free Agency zal niet zo ingrijpend zijn als een ruil of een belangrijke ondertekening, maar het is vooral illustratief voor de houding van teams ten opzichte van vervangbare relievers in het tijdperk van geavanceerd veldontwerp. Dit wil niet zeggen dat zijn carrière voorbij is; hij zal waarschijnlijk voor het einde van de winter tekenen bij een team dat hem tijdens de 60 dagen durende IL onder controle kan houden. Maar het is veelzeggend dat alle 30 clubs het voordeel van een mogelijke keuze op Regel 5 of een kleine ondertekening zwaarder wegen dan een reliever met een 84 FIP-. Sommige relievers zijn consistent genoeg om deals van acht cijfers te verdienen, maar de meeste zijn één blessure of één slechte periode verwijderd van vervanging door een van de armen die het landbouwsysteem kan produceren als snoep uit een automaat.
De verschuiving naar naamloze, gezichtsloze spelers is niets nieuws en is al eerder besproken vanwege de impact ervan op het plezier van het spel en de mogelijke gevolgen voor de salarissen als de trend ook starters blijft beïnvloeden. Maar vanuit het perspectief van de handelswaardering spreekt deze stap over de risico’s die teams bereid zijn te nemen voor een kans om hoogwaardige opties te verwerven. Wat heeft het voor zin om een gewonde reliever met een lage hefboomwerking te behouden als iemand die van de straat is afgeschreven die rol kan vervullen? In plaats daarvan kunnen hun beperkte roosterplekken beter worden gebruikt om opties na te streven die elitair kunnen zijn, al is het maar voor de kortst mogelijke tijd.
De Padres claimen dat Jeremiah Estrada afstand doet van de Cubs
De Cubs haalden Estrada in 2017 van de middelbare school, maar dankzij een combinatie van een Tommy John-operatie en een ziekenhuisopname vanwege COVID-19 gooide hij pas in 2022 een volledig profseizoen. Voor het eerst volledig gezond, verwoestte hij zijn concurrentie naarmate hij hogerop kwam. van high-A tot de majors. In 54 innings, verdeeld over vier niveaus, schakelde hij 86 slagmensen met drie slag uit en stond slechts negen verdiende punten toe, waarmee hij een call-up voor september verdiende.
Estrada’s belangrijkste wapen is een fastball met vier naden die, in een vacuüm, enkele van de beste eigenschappen heeft van welke verwarming dan ook in het tijdperk van pitchtracking. Onder de werpers die gemiddeld minstens 50 centimeter geïnduceerde verticale pauze hebben, is hij de enige die geen overdreven armhoek gebruikt om de backspin te maximaliseren, waarbij hij werpt vanaf een meer gewone loshoogte van ongeveer 150 km per uur. Het is een veld dat geen buren kent in het universum van fastball-vormen, een aanbod in Frankenstein-stijl dat verschillende eigenschappen van andere elite fastballs combineert: de bewegingsniveaus van Félix Bautista, de snelheid van Josh Hader en de armgleuf van Cristian Javier. Hij gooit ook een slider met een swing-strike-percentage van 26% in Triple-A, maar hij gebruikte deze nauwelijks tijdens zijn korte periodes in de Major Leagues.
Van wat ik tot nu toe heb beschreven, is het moeilijk voor te stellen waarom de Cubs Estrada gratis zouden weggeven. Maar zijn controle, vooral met zijn fastball, viel uiteen in 2023, toen hij één inning vier wijd gooide in zowel de minors als de majors. Hij stond ook een tiental homeruns toe in minder dan 40 innings, het resultaat van ‘slotd pitches’ in slagmanvriendelijke wedstrijden. Estrada’s bevel kwam nooit in de buurt van het gemiddelde, maar zijn eerdere vrije looppercentages waren zeker acceptabel als je al zijn strikeouts meetelt. Toen ze een niveau bereikten dat slechter was dan ooit tevoren, besloten de Cubs ondanks zijn aanmatigende rauwe dingen verder te gaan.
Als je een werper bent en op zoek bent naar kansen om in de Hoofdklasse te komen, dan is San Diego wellicht de plek voor jou. Met een heel team van wapens die free agency raken en met de uitgesproken wens van het team om de loonsom te verlagen, zullen veel innings naar onbewezen werpers gaan die al in de organisatie zitten. Op onze RosterResource-pagina voor de Padres staan momenteel drie werpers die de rotatie maken met elk minder dan tien Major League-starts, samen met vergelijkbare onervaren en onbekende namen die de bullpen bevolken. Dit zou Estrada de kans kunnen geven om de majors langer te bekijken en een kans om zijn loopsnelheid naar een beheersbaar niveau te brengen.