De laatste keer dat we met Jordan Love spraken, was heel Wisconsin in de wolken nadat hij de toen 24-jarige de aartsrivaal Bears had zien domineren over 245 yards en drie scores in een 38-20-nederlaag op de openingsdag.
Het kan zijn dat de bliksem insloeg voor a derde tijd op dezelfde plek voor de Packers?
Sindsdien is de werkelijkheid werkelijkheid geworden. En soms is de realiteit in de NFL slecht.
Nadat hij in zijn eerste drie wedstrijden 2-1 had gewonnen als vervanger van Aaron Rodgers (waarbij één nederlaag één punt bedroeg en de tweede overwinning een hectische comeback op de Saints betekende), zijn Love en zijn Packers substantieel gestabiliseerd. Vanaf dat moment verloor Green Bay vijf van de zes, en Love had in dat traject drie multi-interceptiewedstrijden. Zijn coach, Matt LaFleur, waarschuwde hem na de indrukwekkende opening van zijn quarterback: “Je kunt je niet door één wedstrijd, positief of negatief, naar de volgende wedstrijd laten leiden. … Ik denk dat hij het begrijpt.
Twee maanden later, toen Green Bay op 3-6 stond en een vonk nodig had om binnen redelijke afstand van de play-offstrijd te blijven, liet Love zien dat hij het begrijpt.
Love begint tekenen te vertonen dat hij het juiste antwoord zou kunnen zijn bij QB voor de Packers.
Wm. Glasheen Network/USA TODAY-Wisconsin
Een overwinning midden november op de worstelende Chargers zal uiteraard niet genoeg zijn voor het seizoen van de Packers. Maar na alles wat zij en Love sinds september hebben meegemaakt, liet de wedstrijd van zondag in ieder geval zowel het team als de quarterback zien, een vaardigheid waarvan LaFleur wist dat de jonge signaalbeller deze in de komende weken en maanden nodig zou hebben.
De Packers versloegen de Chargers met 23–20. Love gooide voor 322 yards, twee touchdowns en een rating van 108,5 zonder de bal om te draaien. En in het vierde kwartaal passeerde hij Justin Herbert.
Het is een goede stap en een goed teken voor de vooruitgang van de Liefde.
“Ik denk dat het gewoon het leven is”, vertelde Love me na de wedstrijd, van Lambeau Field. “Er zullen altijd tegenslagen zijn. Er zullen altijd ups en downs zijn. Het gaat er gewoon om dat je gedurende het hele proces jezelf kunt blijven, daar trouw aan kunt blijven en nooit je zelfvertrouwen kunt verliezen tijdens de dieptepunten. Overdrijf nooit de hoge tonen. Het maakt deel uit van het proces. Voetbal. We weten allemaal dat er in elk spel een winnaar en een verliezer is.
“Je moet blijven groeien als team, als speler, en je zelfvertrouwen hoog houden – dat is het belangrijkste.”
Net zoals Love dat het hele seizoen in gedachten moest houden, moest de quarterback het ook tijdens de wedstrijd van zondag doen, via een aantal vroege aanvallen en starts, en regelrecht in het beslissende balbezit voor de Packers.
Nadat Khalil Mack de vervanger van David Bakhtiari bij de linkertackle versloeg, Rasheed Walker, als een trommel voor een stripzak op een tweede-en-9 met 4:42 over, bleven de Packers op de derde-en-20 vanaf hun eigen 15-yardlijn . Love pakte de snap, stak zijn hand in de zak en zag zorgvuldig iets dat hij kon exploiteren verderop in het veld, net voorbij de stokken en in de richting van rookie Dontayvion Wicks. En ook al gingen de dingen niet zoals Love zich had voorgesteld, het feit dat hij het zag – iets dat eerder dit jaar misschien niet was gebeurd – gaf de Packers wat ze nodig hadden.
“Er zat een gat in het midden. Ik zag Wicks opengaan en probeerde het voor hem neer te leggen’, zegt Love. [defensive pass interference], maar ik zag dat de DB hem vasthield nadat de bal was losgelaten. Ik ben blij dat ze het daar een belangrijk telefoontje noemden. Het is niet zo dat ik de persoonlijke beschermingsmiddelen heb gezien en erin heb gegooid. Ik was net het programma aan het lezen.
De vlag bezorgde de Packers een nieuwe reeks downs, en twee plays later brak Wicks een tackle nadat hij een addertje onder het gras had gekregen en rende voor een winst van 35 meter naar de 26-yardlijn van de Chargers. Twee plays later maakten Love en een andere van zijn jonge ontvangers, Romeo Doubs, contact voor de spelwinnende 24-yarder.
En dat gebeurde opnieuw toen Love zag wat hij nodig had en zijn ontvanger een kans gaf.
“We gingen snel”, zegt Love. “De verdediging was aan het communiceren en probeerde erachter te komen wie waar naartoe ging. Ze waren een beetje in de war, ze wisten niet precies wat ze deden. Romeo slaagde erin voorbij de DB te komen. Ik denk dat ze elkaar hebben ontmoet. Ik slaagde erin het te zien en het daar voor hem neer te zetten. Hij deed geweldig werk door naar boven te gaan en de bal uit de lucht te vangen. Geweldig werk van uw kant.”
Het punt bij het uitleggen van deze twee toneelstukken is natuurlijk simpelweg om te laten zien dat hoe meer Love de snelheid van het spel inziet, hoe beter hij in staat zal zijn om met deze situaties om te gaan. En dat kost allemaal tijd, iets wat de quarterback begreep toen hij door de valleien van oktober en november vocht.
En het goede nieuws is dat hij een jonge ploeg met zich meebrengt.
Wicks is, zoals we al zeiden, een van de vier rookies die zondag meerdere recepties hebben, samen met receiver Jayden Reed en tight Ends Luke Musgrave en Tucker Kraft. Doubs en Christian Watson, beiden tweedejaarsstudenten, stonden aan de andere kant van Love’s twee touchdown-worpen. Dus, tenminste op papier, en zolang een lijn zonder Bakhtiari stand kan houden, is de quarterback niet de enige die naar verwachting in de loop van het jaar zal stijgen.
Watson (links) pakte zondag een van zijn twee ontvangende touchdowns dit seizoen.
Dan Powers/USA TODAY NETWORK-Wisconsin
“De afgelopen weken is er offensief veel groei geweest”, zegt Love. “We behaalden niet altijd het resultaat dat we wilden in de game, maar je kunt de groei zien, die erg belangrijk is. Ik denk gewoon dat dit iets is waar we op blijven voortbouwen en elke week beter worden. Je kon vandaag de dag zeker de groei zien, gewoon door op het veld te kunnen blijven, deze drives uit te voeren, lange drives samen te stellen en in de eindzone te eindigen.
Wat Love zelf betreft, zijn er nog meer problemen op komst. Hij weet het en hij is er klaar voor.
Waar hij zeker van is dat hij ook zal komen is de opeenstapeling van ervaring, een groei die hem zal vertellen wanneer hij voor die derde en lange worp moet gaan, zoals hij deed met Wicks, of wanneer hij snel moet handelen en zijn teamgenoten op die plekken een kans moet geven, zoals hij deed. met Doubs. Voor een speler die in staat is grote stukken buiten de structuur te maken, is het ook een kwestie van blijven begrijpen wanneer routinespel nodig is en wanneer het tijd is om het los te laten.
“Hoe comfortabeler ik me voel, hoe meer ik zal blijven groeien en buiten het geplande schema shows zal doen waarvan ik weet dat ik ze kan doen, die ik in de praktijk doe”, zegt Love. “Het gaat gewoon om een goed zakbewustzijn, een goed gevoel en in beweging blijven. De actie die ik vandaag had, ging door de pocket en raakte Wicks in het midden terwijl ik naar links rende, hij blijft die plays buiten het schema maken. Het zal enorm zijn voor ons om verder te gaan.”
Dat spel vond vroeg in het tweede kwartaal plaats op een tweede en vijftien van de 12-yardlijn van de Packers. Het ging 29 meter en leidde tot een gemiste velddoelpoging van 52 meter van Anders Carlson.
Maar daarnaast werd opnieuw duidelijk waartoe Love in staat is en waarom de Packers drie jaar op hem hebben gewacht, op dezelfde manier als ze ooit met Rodgers deden. En hoewel het team al zo lang geduldig is met Amore, heeft hij dit jaar vooral geduld met zichzelf nodig.
Gelukkig was dat zo. En hij kan het resultaat voelen.
“Elke keer als ik het veld aanraak”, zegt hij, “heb ik steeds meer vertrouwen. Ik voel me comfortabeler, ik kan me in het spel nestelen en heb vertrouwen in mijn training, mijn voeten en het laten scheuren van de bal. … Ik vind het leuk waar we heen gaan.’
En nu de Packers het op Thanksgiving tegen de Lions opnemen, zullen we allemaal zien hoe ver de liefde is gekomen.