Grand Prix van Las Vegas: binnen de witte lijnen van de Formule 1-grid

IHet is zaterdagavond in Sin City, 21.00 uur lokale tijd. Nog een uur voordat de lichten uitgaan. Als je het mediacentrum verlaat, de parkeerplaats van de Toscane Suites en Casino oversteekt en de verschillende veiligheidscontroles passeert, kom je op de felbegeerde, maar vreemd genoeg ingetogen, open ruimte die de Formule 1-paddock heet. Halverwege, tussen de garages van de Aston Martin en Alfa Romeo vormen de toegangsweg tot de grid: een portaal naar dreigende chaos.

Er hangt een kil gevoel in de lucht. Een koele temperatuur van 15°C die, zoals de hele week wordt gerapporteerd, op het punt staat grote schade aan te richten aan de banden in de komende 50 ronden. Even op adem komen en dan gaat de Amerikaanse bodyguard met het stalen gezicht van start. Terwijl je loopt, doe je alsof je hier thuishoort. Welkom bij de merkwaardig verbijsterende ervaring die de pre-race-grid van de F1 is.

En dit is niet zomaar een grill. Dit is Las Vegas: het nieuwe superhuis van de F1, waar op geen enkele uitgave van miljoenen dollars is bespaard (behalve een paar mangats). Op korte afstand staan ​​twintig auto’s opgesteld, met minstens een dozijn monteurs en ingenieurs per auto. En in de tussenliggende periodes merk je dat alle anderen – de VIP’s, de leidinggevenden en de media – genieten van of zich ondergedompeld voelen in de waanzin van dit alles. Veertig minuten voordat de lichten uitgaan.

In feite zijn er twee keuzes als toeschouwer op de grid: blijf vooraan in het peloton, meng je in de strijd om een ​​glimp op te vangen van de A-listers, of ga snel naar de achterkant van de start en finish recht voor lucht. . Jouw pad? In elk geval nodig. In het midden, op de tenen langs de zijkanten, hoogstwaarschijnlijk een zigzag van beide. Aston Martin-eigenaar Lawrence Stroll loopt met zijn vrouw naar de achterkant, waar zijn zoon Lance op de 19e plaats start. Hij wisselt een grapje uit met Sky Sports-gridiron-pionier Martin Brundle: “Val me vandaag niet lastig!” hij zegt. Brundle, gekleed in een opvallend donkerblauw jasje voor de F1-reïncarnatie van Las Vegas, lacht terwijl hij in zijn oor wacht op zijn signaal van een producer. Dit is zijn terrein.

Hij haat het misschien, maar Brundle staat nu beter bekend om zijn memorabele ontmoetingen op de gridiron, in tegenstelling tot zijn 15-jarige racecarrière. Het begon allemaal in 1997, toen ITV voor het eerst de rechten verwierf van de BBC op de F1 in Groot-Brittannië en uitvoerend producent Neil Dunacson het idee voor het eerst naar voren bracht. Voordien waren pogingen om frivoliteiten vóór de race voor het publiek thuis in te kapselen betrokken bij de ouderwetse Formule 1-bureaucratie.

Toen Bernie Ecclestone de sport echter naar de 21e eeuw bracht, breidde de toegang tot omroepmedia zich uit – en was het tijdperk van Martins gridwalk geboren. Er werd gezegd dat hij aanvankelijk terughoudend was. Nu is het zijn onorthodoxe thuis weg van huis.

Veel televisiebedrijven volgden dit voorbeeld. Vandaag laten we Martin en de anderen daarmee omgaan. Het is een verrassende nevenschikking van het raster: terwijl de druk op de omroepen groot is om de kijkers te vermaken met slogans van minuut tot minuut, kunnen de geschreven media een stap opzij zetten en dit alles absorberen. Wat het ook is. Broeden, zonder enig ander doel dan het proces van broeden. Als je naar de zijtribunes kijkt, F1-fans met een ticket elk moment opnemen en vastleggen, denk je bij jezelf dat ze in de echte, moreel juiste wereld deze stoel waarschijnlijk meer verdienen dan jij.

Hoe dan ook, ga je gang. De ingenieurs zitten in de cockpit en spelen met de ingewikkelde details van deze 350 km/u-machines, terwijl ze de motoren zo brutaal laten draaien dat het moeilijk is om je te horen praten. Het is een verbijsterende mix van autostarende blikken, beroemdhedenstarende blikken en fotokiekjes. “Portret of landschap?” Ik vraag dit aan een VIP-koppel, dat om een ​​foto vraagt ​​voor de AlphaTauri van Daniel Ricciardo. “Wij doen het allebei” is het antwoord.

Die “zeer belangrijke mensen” worden aangegeven met een roze pasje dat om hun nek hangt. Maar echte beroemdheden zijn simpelweg te herkennen aan de hordes mensen om hen heen, mensen die wanhopig op zoek zijn naar die ene foto die honderden en duizenden likes op Instagram zal krijgen. Ze zijn er in alle soorten en maten: DJ Steve Aoki, model Paris Hilton, rebelse LIV-golfer Ian Poulter. En, dreigend boven hen allen uittorend, het twee meter lange NBA-icoon Shaquille O’Neal.

Vijftien minuten voordat de lichten uitgaan. Strompelend naar voren opent hij een gat rond de buitenkant van de Ferrari van Charles Leclerc, die op pole staat, voordat hij opnieuw wordt geblokkeerd. In plaats daarvan probeer je je traject door de chaos in het centrum in kaart te brengen en knal: je bevindt je in het kader van Brundle’s gesprek met de ene of de andere ster. Snel, handel natuurlijk: schiet op.

Volgens de procedure speelt het volkslied van de Star-Spangled Banner. Vervolgens klinkt een luide hoorn, wat aangeeft dat de procedure wordt versneld. Als je weer terugkeert naar het middenveld, passeer je FIFA-president Gianni Infantino. Is er een kans die je niet mag missen? Vandaag voel ik me… Formule 1.

De ontmoeting met de recente geïnterviewde Willy T Ribbs – “hallo partner” – is de laatste korte interactie. Elk gesprek op het netwerk is meestal van korte duur, maar nu, met nog tien minuten voordat de lichten uitgaan, is de tijd om. FIA-personeel neemt jullie allemaal mee en drijft het vee naar de uitgangsdeur. Het proces is nu een delicate evenwichtsoefening: langzaam genoeg lopen om elke laatste seconde op te nemen, maar snel genoeg om te voorkomen dat de oren worden afgesneden door te snel rijdende uitsmijters.

Monteurs duwen verwoed bandenkarren door de menigte naar de garages; vloekt een Williams-staflid zachtjes. Las Vegas 2023 staat ver af van de rust van het verleden in Boedapest en Spa-Francorchamps. Uiteindelijk wordt het raster gewist en is het bliksemsnel voorbij. Je kunt ademen. Chauffeurs kunnen ademen. Korte pauze vóór de actie op de baan.

Het is leuk om in de spotlight te staan ​​met de sterren van gisteren en morgen. Een voorrecht. Een voorproefje van een andere wereld, ook al blijft het als bijact op de achtergrond hangen. Nu is de voedselketen echter hersteld.

Het unieke karakter en het ongekende, ongeëvenaarde karakter van de Formule 1-grid is misschien wel ongeëvenaard in de wereldsport. Een half uur lang loop je met de sterren, echt en nep, en dan keer je terug naar normaal. Maar na een ervaring vol snelheid en pracht is het eindelijk zover. Je hebt je tijd gehad: terug naar de laptop en het koffiezetapparaat.