Analyse van cyberstalking-onderzoek identificeert factoren die verband houden met daderschap en slachtofferschap

Het wijdverbreide gebruik van digitale technologieën en internet heeft een nieuw soort persoonlijke inbraak gestimuleerd, bekend als cyberstalking. Het aantal gevallen van cyberstalking is toegenomen en het Amerikaanse ministerie van Justitie schat dat ruim 1,3 miljoen mensen jaarlijks met dit soort slachtofferschap worden geconfronteerd. Een nieuwe studie heeft onderzoek onderzocht om factoren te identificeren die verband houden met daderschap en slachtofferschap bij cyberstalking. De bevindingen van het onderzoek kunnen richting geven aan de ontwikkeling van inspanningen om cyberstalking te voorkomen en aan te pakken.

Het werk wordt uitgevoerd door een onderzoeker aan de Sam Houston State University (SHSU). Tijdschrift voor strafrecht.

“In het licht van de hoge prevalentie van cyberstalking en de schadelijke gevolgen die met dit soort slachtofferschap gepaard gaan, is het belangrijk om de factoren die hieraan bijdragen beter te begrijpen”, zegt Bitna Kim, hoogleraar strafrecht aan de SHSU, die het onderzoek leidde. . studie. Kim is een expert wiens werk wordt gepromoot door de NCJA Crime and Justice Research Alliance.

Hoewel cyberstalking geen fysiek geweld met zich meebrengt, zoals bij offline stalking, kan herhaalde en ongewenste elektronische communicatie angst bij slachtoffers oproepen en hen een onveilig gevoel geven. Daders zijn vaak moeilijk te vinden vanwege de anonimiteit van internet.

Kim identificeerde bijna zestig onderzoeken naar cyberstalking tussen 2002 en 2022. In alle onderzoeken werd herhaald, ongewenst elektronisch contact beoordeeld dat angst veroorzaakte. Het grootste deel van het onderzoek (76%) werd uitgevoerd in de Verenigde Staten; Er zijn ook onderzoeken uitgevoerd in Australië, België, Spanje, Turkije, Canada, Chili, Egypte, Engeland en Portugal. Tot de deelnemers behoorden volwassenen en adolescenten.

Door middel van een meta-analytische benadering op drie niveaus beoordeelde Kim de relatieve validiteit van voorspellers die verband houden met cyberstalking en slachtofferschap, inclusief die welke verband houden met de sociaaldemografische factoren van individuen (bijvoorbeeld leeftijd, geslacht, seksualiteit, ras/etniciteit), achtergrond (eerdere ervaringen ) van cybercriminaliteit en slachtofferschap, evenals offline ervaringen), risico’s (bijvoorbeeld antisociale patronen of attitudes, gezinsrisico’s, hechtingsproblemen) en beschermende domeinen (bijvoorbeeld beschermende eigenschappen, voogdij en veiligheid). In elk domein mat hij subdomeinen om bijdragende factoren te identificeren. Het uiteindelijke doel: het bepalen van de relatie tussen een potentieel risico of beschermende factor en cyberstalking.

Het achtergronddomein had het grootste effect op het plegen van cyberstalking en slachtofferschap, gevolgd door het risicodomein, terwijl de sociaaldemografische en beschermende domeinen geen significante effecten hadden. Het effect van de context en het risico varieerde per leeftijd van de deelnemer en per land, wat de behoefte benadrukt aan studies die unieke oorzaken van cyberstalking bij volwassenen in verschillende landen identificeren. Onder de aanvullende bevindingen van het onderzoek:

• Mensen die cyberagressief gedrag vertonen, lopen het risico op cyberstalking of vergelding door de slachtoffers.
• Aanstootgevende ervaringen, zowel online als offline, zijn sterk gecorreleerd met slachtofferschap van cyberstalking.
• Persoonlijkheids- en psychologische kenmerken (bijvoorbeeld stress, angst, depressie) waren sterk gerelateerd aan zowel het plegen van cyberstalking als het slachtofferschap, evenals risicovolle relatiekenmerken (bijvoorbeeld misleidend gedrag, romantische jaloezie, bedreigingen).
• Cyberstalking is in verschillende opzichten vergelijkbaar met offline stalking, onder meer doordat antisociale patronen (bijvoorbeeld risicovol gedrag, alcoholproblemen, de neiging om fysiek te vechten, het waarschijnlijk dragen van een wapen) significant in verband werden gebracht met zowel het plegen van cyberstalking als met het slachtofferschap.
• Cyberstalking verschilt in veel opzichten van offline stalking, onder meer doordat persoonlijkheids- en psychologische kenmerken sterk gecorreleerd zijn met cyberstalking, maar weinig of geen invloed hebben op offline stalking, en dat slachtoffers van cyberstalking hun stalkers zelden kennen.

“Het bieden van een alomvattend beeld van de factoren die de kans op cyberstalking en slachtofferschap vergroten of verkleinen, kan instellingen en overheden helpen preventiestrategieën te ontwikkelen”, legt Kim uit. “Dit is van cruciaal belang bij het efficiënt toewijzen van beperkte middelen en het richten van preventiestrategieën op de gebieden die deze het meest nodig hebben.”

Bij het ontwerpen van preventiestrategieën suggereert Kim dat benaderingen die zich richten op geweld in het algemeen rekening moeten houden met de overlap tussen misdaad en slachtofferschap, evenals met het gelijktijdig voorkomen van offline geweld en cybergeweld. Omdat het risico op cyberstalking bijvoorbeeld groter is onder degenen die online of offline het slachtoffer zijn geworden, moeten preventie-inspanningen rekening houden met deze onderliggende factoren.