Actoren maken zich zorgen over AI-voorwaarden in het nieuwe SAG-AFTRA-contract

De staking van de Screen Actors Guild – American Federation of Television and Radio Artists (SAG-AFTRA) is misschien voorbij, maar de zorgen over de AI-regelgeving in het nieuwe contract van de vakbond met de Alliance of Motion Picture and Television Producers (AMPTP) hebben de acteurs aan het denken gezet.

SAG-AFTRA-leden stemmen momenteel over de ratificatie van het nieuwe contract, en de stemming eindigt op 5 december. De leiding van de Unie heeft een samenvatting van 18 pagina’s vrijgegeven van de overeenkomst zoals die er nu uitziet, waarin de elementen ervan worden uiteengezet, waaronder de bescherming van kunstmatige intelligentie. Voor sommige vakbondsleden zijn deze voorgestelde beschermingsmaatregelen echter te vaag om een ​​echt gevoel van veiligheid te bieden.

Wat zegt de nieuwe SAG-AFTRA-overeenkomst over kunstmatige intelligentie?

Het interimcontract van SAG-AFTRA accepteert dat AI als onvermijdelijk fungeert. Hollywood-studio’s hebben immers al bodyscans van achtergrondacteurs gemaakt. Zaken als lichaamsscans behoren tot de praktijken die SAG-AFTRA met hun 118 dagen durende staking wilde beteugelen en beter reguleren.

De overeenkomst schetst twee soorten digitale replica’s die studio’s van kunstenaars kunnen maken: op werkgelegenheid gebaseerde digitale replica’s (EBDR) en onafhankelijk gemaakte digitale replica’s (ICDR). EBDR’s worden gemaakt “met de fysieke deelname van de uitvoerder” aan een specifiek project, terwijl ICDR’s worden gemaakt van bestaand materiaal, zonder de fysieke betrokkenheid van de uitvoerder. Acteurs zouden worden gecompenseerd voor het maken en gebruiken van deze replica’s, hoewel de tarieven variëren op basis van het type replica en of een acteur in dienst is onder Schedule F, wat betekent dat er een vast bedrag wordt betaald voor een project.

Voor beide vormen van digitale replicatie is de toestemming van de acteur vereist, het contract bepaalt dat deze toestemming voortduurt na het overlijden van de acteur, tenzij anders aangegeven. Er zijn echter enkele uitzonderingen op de toestemmingsregels voor zowel EBDR’s als ICDR’s. Volgens de samenvatting van het contract is voor het gebruik van een EBDR geen toestemming vereist als “de cinematografie of soundtrack grotendeels blijft zoals geschreven, uitgevoerd en/of opgenomen”, wat meer naar goeddunken van de studio’s is. Studio’s zouden geen toestemming van acteurs nodig hebben om ICDR’s te gebruiken in projecten die “beschermd zouden worden door het Eerste Amendement”, waaronder toepassingen zoals wetenschappelijke, satire of parodie, of historische of biografische werken.

Het contract voorziet ook in een derde type digitale kunstenaars: synthetische kunstenaars gecreëerd door generatieve kunstmatige intelligentie. Deze zijn bedoeld om een ​​geheel nieuwe kunstenaar te creëren, iemand die onherkenbaar is en geen rol zal delen met een “natuurlijke performer”. Als de naam van een menselijke acteur wordt gebruikt bij de creatie van een synthetische acteur, wat resulteert in een herkenbaar en opvallend gelaatstrekken, zullen producenten moeten onderhandelen en de toestemming van de acteur moeten verkrijgen.

Wat zijn actoren bezorgd over dit gebruik van AI?

Verschillende vakbondsleden gaven commentaar op de AI-voorwaarden die in de contractsamenvatting staan ​​beschreven. Onder hen is directeur Justine Bateman, voormalig bestuurslid van SAG-AFTRA en lid van de onderhandelingscommissie. In een discussie over X (voorheen bekend als Twitter), uitte Bateman zijn bezorgdheid over de contracttaal.

Mogelijk is de tweet verwijderd

Tot deze zorgen behoort onder meer het feit dat Schedule F-acteurs mogelijk niet worden betaald voor het gebruik van EBDR in vervolgfilms en dat er geen minimumcompensatie bestaat voor het gebruik van ICDR’s, wat betekent dat acteurs over hun eigen compensatie zullen moeten onderhandelen. Vrijstellingen voor het vereisen van toestemming zijn ook zorgwekkend vaag, omdat studio’s kunnen beslissen wat wel en niet meetelt als ‘in wezen zoals het script is geschreven’. Studio’s hoeven ook geen toestemming te verkrijgen om bepaalde elementen van een optreden, zoals “lippen en/of andere gezichts- of lichaamsbewegingen en/of de stem van de artiest, in een vreemde taal aan te passen.” Zelfs als een digitale replica zonder toestemming wordt gebruikt, bepaalt het contract niet dat studio’s de beelden moeten veranderen of aanpassen. De eisers kunnen enkel een geldelijke compensatie vragen.

SAG-AFTRA-voorzitter Fran Drescher verwierp critici van het contract. Zonder namen te noemen bestempelde hij ze als ‘tegenstanders’ en ‘tegen’. Duncan Crabtree-Ireland, hoofdonderhandelaar van de vakbond, zei dit in een interview met Verscheidenheid die met Bateman over kunstmatige intelligentie had gesproken. “Justine is terecht voorzichtig over de toekomst”, zei hij Verscheidenheid. Maar volgens hem waren de AI-voorwaarden ‘het maximale dat met een staking van 118 dagen kon worden bereikt’.

Bateman is echter niet de enige criticus van de voorgestelde deal van SAG-AFTRA. Veel leden vrezen dat zij niet het hele contract zullen kunnen lezen vóór de ratificatiestemming. Zoals Crabtree-Ireland tegen Krystie Lee Yandoli en Kalia Richardson vertelde Rollende steenSAG-AFTRA heeft nog nooit een Memorandum of Agreement opgesteld dat op tijd klaar was voor ratificatie, maar ze “dringen aan om te proberen het deze keer voor elkaar te krijgen.”

Vakbondslid Satu Runa zei dit ook Rollende steen die zich zorgen maakte over de “wederopstanding” van de studio’s[ing] overleden artiesten in beeld.” Als een overleden artiest tijdens zijn of haar leven geen toestemming heeft gegeven, kunnen filmmakers nog steeds om een ​​nalatenschap of vertegenwoordiger vragen.

De contractuele benadering van toestemming geeft acteurs ook ruimte voor een pauze. Als een acteur geen toestemming geeft om zijn beeltenis te repliceren, kunnen studio’s eenvoudig iemand anders inhuren die wel toestemming geeft. Is dit dus toestemming of is het dwang?

“Alleen degenen met aanzienlijke invloed zullen de mogelijkheid hebben om nee te zeggen tegen de herhaling, maar ze zullen nog steeds worden aangenomen”, zegt Shaan Sharma, een plaatsvervangend lid van de onderhandelingscommissie van SAG-AFTRA. Rollende steen. “Dit baart mij grote zorgen omdat de meeste leden niet de mogelijkheid hebben om nee te zeggen op het moment van verloving.” Welke bescherming zou er gelden voor actoren met minder invloed, zoals achtergrondartiesten?

Ten slotte zijn er grote zorgen over de mogelijkheid dat synthetische tolken acteurs vervangen. (In de samenvatting van het contract staat: “De partijen erkennen het belang van menselijke prestaties in films en de potentiële impact op de werkgelegenheid.”) Bateman schreef in zijn draad dat het hebben van synthetische artiesten in het contract voelt alsof SAG-AFTRA studio’s toestemming geeft om menselijke acteurs te vervangen of niet-vakbondsacteurs in te zetten.

‘Voor mij is deze opname een gruwel voor een vakbondscontract’ Bateman schreef.

Hij vestigde ook de aandacht op het feit dat het gebruik van digitale dubbelgangers de behoefte aan andere Hollywood-crewleden zou kunnen verminderen, waaronder leden van de International Alliance of Theatrical Stage Employees (IATSE) en de Teamsters.

Dit laatste punt is vooral belangrijk omdat, hoewel SAG-AFTRA momenteel meer publiekelijk met AI worstelt, het gebruik van AI op de werkplek niet alleen een SAG-probleem is. Het is een algemene arbeidskwestie, omdat elk nieuw contract met AI-gerelateerde voorwaarden een precedent schept voor werknemers in andere sectoren.